1Van David.
De Heer is mijn licht en mijn heil:
wie zou ik dan vrezen?
De Heer is mijn burcht, mijn behoud:
voor wie zou ik beducht zijn?
 
 
2Komen mij mijn belagers te na -
en zij kunnen mij levend verscheuren,
zo vijandig vervolgen zij mij -
zij struikelen, zij vallen.
 
 
3Streken rond mij belegeraars neer,
mijn hart zou niet versagen,
stond een slagorde aanvalsgereed,
ik zou nochtans gerust zijn.
 
 
4Dat ene vroeg ik van de Heer,
dat is al mijn verlangen:
daar te zijn - in het huis van de Heer,
al de dagen mijns levens,
dat ik Gods luister aanschouw,
op Hem zien mag binnen zijn tempel.
 
 
5Hij doet onder zijn schaduwdak mij schuilen
in dagen van dreiging,
beveiligt mij binnen zijn veilige tent.
Hij stelt mij hoog op een steenrots.
 
 
6Zo mag ik heffen het hoofd
hoog boven de vijand rondom mij.
voltrek ik in zijn domein bij geschal van bazuinen de offers.
Voor de Heer is mijn harpspel, mijn lied.
 
 
7Heer, hoor mijn aanroep tot U,
geef mij genadig uw antwoord.
 
 
8Gij zegt - en mijn hart spreekt het na:
'zoekt mijn aanschijn.'
Uw aanschijn, Heer, wil ik zoeken.
 
 
9Wend uw aangezicht niet van mij af,
wijs uw knecht niet toornig terug,
Gij die immer mijn hulp zijt geweest,
wil mij niet verwerpen en verlaten,
o God, mijn bevrijding.
 
 
10Al begaven mij vader en moeder,
de Heer nam mij aan als de zijne.
 
 
11Wijs mij, Heer, dan uw weg,
leid mij op het pad dat niet afwijkt,
wie er ook op de loer ligt!
 
 
12Laat mij niet ten prooi aan mijn haters:
want mijn lasteraars maken zich groot:
geweld is hun adem.
 
 
13O, als ik niet de zekerheid had
het heil des Heren te zien in dit leven op aarde!
 
 
14Wacht dan de Heer en wees sterk,
onbezweken van hart.
Wacht dan de Heer.
 
 
1.
Dominus illuminatio mea et salus mea; quem timebo?
Dominus protector vitae meae; a quo trepidabo?
 
2Dum appropiant super me nocentes,
ut edant carnes meas;
qui tribulant me et inimici mei,
ipsi infirmati sunt et ceciderunt.
 
3Si consistant adversum me castra,
non timebit cor meum;
si exsurgat adversum me proelium, in hoc ego sperabo.
 
4Unum petii a Domino, hoc requiram:
ut inhabitem in domo Domini
omnibus diebus vitae meae,
ut videam voluptatem Domini
et visitem templum eius.
 
5Quoniam occultabit me in tentorio suo
in die malorum.
Abscondet me in abscondito tabernaculi sui,
in petra exaltabit me.
 
6Et nunc exaltatur caput meum
super inimicos meos in circuitu meo.
Immolabo in tabernaculo eius hostias vociferationis,
cantabo et psalmum dicam Domino.
 
7Exaudi, Domine, vocem meam, qua clamavi;
miserere mei et exaudi me.
 
8De te dixit cor meum: “ Exquirite faciem meam! ”.
Faciem tuam, Domine, exquiram.
 
9Ne avertas faciem tuam a me,
ne declines in ira a servo tuo.
Adiutor meus es tu, ne me reicias
neque derelinquas me, Deus salutis meae.
 
10Quoniam pater meus et mater mea dereliquerunt me,
Dominus autem assumpsit me.
 
11Ostende mihi, Domine, viam tuam
et dirige me in semitam rectam propter inimicos meos.
 
12Ne tradideris me in animam tribulantium me,
quoniam insurrexerunt in me testes iniqui,
et qui violentiam spirant.
 
13Credo videre bona Domini in terra viventium.  14Exspecta Dominum, viriliter age,
et confortetur cor tuum, et sustine Dominum.